Momenty niszczące

Przy obliczaniu wartości momentów niszczących Mns z, uwagi na stal, we wszystkich przypadkach przyjmowano wartość współczynnika c równą jedności, bez względu na rzeczywisty stopień zespolenia cięgien sprężających z betonem, który został zróżnicowany. Przyjęcie jednakowej dla wszystkich belek wartości współczynnika c stworzyło jeden poziom odniesienia w obliczeniach porównawczych. W przypadku belek teowych i prostokątnych sprężonych kablem 12 0 5 stopień zespolenia kabli z betonem zróżnicowano wykonując te belki w następujących wersjach: c bez iniekcji (kabel sprężający, swobodny w pustym kanale, d z iniekcją zaczynem cementowym o wskaźniku wc = 037, e z kanałami wypełnionymi żywicą epoksydową – epidian 5, f jako strunobetonowe. Belki teowe sprężone kablem linowym 61 x 5 oraz belki prostokątne sprężone splotem 7 x 2,5 wykonano tylko w dwóch wersjach: a z iniekcją, b bez iniekcji. Wszystkie belki doświadczalne sprężano siłą równą około 60 % nośności kabla sprężającego. Dla wszystkich belek określono również obliczeniowe wartości momentu niszczącego ze względu na beton – Mnb, które należy traktować raczej umownie. Zasadnicze znaczenie ma wartość Mns, decydująca o nośności belki. Wartość Mnb, miarodajna jest jedynie w tych nielicznych przypadkach, gdzie powierzchnia ściskanej strefy betonu nie wystarcza do przeniesienia sił wywołanych zginaniem. Stosunek MnbMns traktowano jedynie jako wskaźnik informujący o tym czy zaprojektowane belki mają wystarczający przekrój do prze- niesienia ściskania. W przypadku belek doświadczalnych tylko dla belek prostokątnych sprężonych kablem 1205 stosunek MnbMns 1. Dla wszystkich belek przyjęto jednakowy schemat statyczny obciążenia, a mianowicie dwiema równymi co do wielkości siłami, położonymi symetrycznie względem środka rozpiętości belek w rozstawie l . Podczas badań, dla poszczególnych wartości sił obciążających rejestrowano ugięcia belek oraz odkształcenia betonu w wybranych prze- krojach belek. 2. Wyniki badań Zależność pomiędzy wartością obciążenia P a odpowiadającym jej ugięciem w określonym przekroju belki można przedstawić jako funkcję y(P). Porównanie wykresów y (P dla belek o różnym stopniu zespolenia kabla sprężającego z betonem wykazało, że widoczne różnice w ugięciach, a więc w konsekwencji – sztywności, ujawniają się po osiągnięciu ob- ciążenia rysującego wraz z zanikiem liniowości związku y. Średnia wartość obciążenia rysującego dla tych belek wyniosła Pr = 4,4 T. vV tym zakresie pracy najbardziej sztywne okazały się belki struno- betonowe i iniektowane epidianem. Nieco mniej sztywne były belki iniektowane zaczynem cementowym. Najszybciej ugięcia przyrastały w bel- kach nieiniektowanych, świadcząc tym samym o szybko malejącej sztywności tych belek. Porównanie zależności y (P dla pozostałych typów belek potwierdza powyższe spostrzeżenia. [hasła pokrewne: dom energooszczędny, MAKIJAŻ PERMANENTNY METODĄ WŁOSKOWĄ, drzwi mroźnicze ]